Wat is dat eigenlijk: een duurzaamheidsverslag?

De Europese Commissie stelt binnenkort bepaalde eisen aan het jaarverslag over de duurzaamheid van organisaties. Men vraagt nogal wat van ondernemers en bestuurders. In eerste instantie gaat het om bedrijven en organisaties die voldoen aan 2 van de volgende 3 vereisten:

1. een balanstotaal van meer dan 20 miljoen,
2. een omzet van meer dan 40 miljoen en
3. 250 werknemers of meer.

Voor bedrijven die kleiner zijn dan deze criteria, gaan de normen later gelden, maar dan in een – waarschijnlijk – vereenvoudigde vorm. Het uiteindelijke hogere doel is om de transparantie en verantwoording van bedrijven met betrekking tot hun duurzaamheidsprestaties te verhogen. Zoals het er op het moment van schrijven van deze blog voor staat is het beursgenoteerde MKB in 2026 aan de beurt om te gaan rapporteren volgens de nieuwe norm. Vanaf 2024 treden de regels al in werking voor ondernemingen die nu rapporteren volgens de regels van de NFRD (Non Financial Reporting Directive).

Waar gaat het over?

De volgende punten zijn voorbeelden van eisen die de Europese Commissie stelt:

• Inclusie van ESG-informatie: organisaties moeten informatie verstrekken over hun prestaties op het gebied van milieu, sociale en governance aspecten (ESG). Dit moet een evenwichtige weergave zijn van de belangrijkste duurzaamheidscriteria van de organisatie.
• Integratie in de bedrijfsstrategie: organisaties moeten aantonen hoe ze duurzaamheidsbeleid integreren in hun bedrijfsstrategie en beslissingsproces.
• Toelichting op prestaties: organisaties moeten uitgebreide toelichtingen geven op hun duurzaamheidsprestaties, inclusief hun prestaties ten opzichte van interne en externe doelstellingen. Daar zit ook een onderliggende aanname: men gaat er dus van uit dat organisaties zichzelf doelstellingen opleggen.
• Onafhankelijke verificatie: organisaties moeten de informatie over hun prestaties en vorderingen laten verifiëren door een onafhankelijke derde partij, zoals een accountant of een auditfirma.
• Dubbele materialiteit: materialiteit is een maatstaf in auditing en accounting die bepaalt wat de omvang van een afwijkend bedrag (fout) in de jaarrekening mag zijn. Dubbele materialiteit neemt naast de positieve en negatieve effecten op de waarde van een bedrijf ook de positieve en negatieve effecten mee op mens en milieu. Door de introductie van dit begrip hoopt men dat er meer aandacht komt voor niet-financiële onderwerpen in de bedrijfsvoering.
• Continu verbeteren: organisaties moeten aangeven hoe ze hun prestaties voortdurend verbeteren en wat hun plannen zijn om verder te verbeteren.

Duurzaamheidsverslag

Het jaarlijks duurzaamheidsverslag geeft weer welke doelen de organisatie zichzelf heeft opgelegd en in welke mate daaraan is voldaan. Het verslag is gericht op alle mogelijke belanghebbenden: denk aan beleggers, omwonenden, werknemers, klanten en leveranciers. Een voldoende rapportage bevordert de transparantie van en verantwoording over duurzaamheidsprestaties.